Jakub Klimiuk

W dzisiejszym świecie, gdzie często brakuje bezinteresownej pomocy, pojawiają się osoby, które stają się prawdziwymi wzorami do naśladowania. Jedną z nich jest Jakub Klimiuk z Białegostoku, uczeń Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych, który niedawno zdobył zaszczytny tytuł Wspaniałego Polski. Jego historia to świadectwo pasji do pomagania, niezwykłego zaangażowania i wiary, które inspirują zarówno rówieśników, jak i dorosłych. W rozmowie z Radiem JARD Jakub opowiedział o swojej drodze, motywacjach i planach na przyszłość.

• Tytuł Wspaniałego Polski: Jakub jest laureatem jubileuszowej białostockiej oraz ogólnopolskiej edycji Konkursu Ośmiu Wspaniałych, który od 30 lat promuje ideę wolontariatu.
• Początki wolontariatu: Jego zaangażowanie zaczęło się już od dzieciństwa, od pomocy bliskim i rówieśnikom, a następnie rozwinęło się w Kole Caritas w podstawówce oraz podczas kursów diecezjalnych, gdzie zaczął posługiwać jako animator.
• Szeroki zakres działalności: Jakub angażuje się w animowanie duszpasterstwa, służbę liturgiczną, organizację czasu wolnego w bursie, zbiórki i akcje charytatywne (m.in. „Czysty Białystok”, wspieranie Fundacji „Pomóż Im”). Jest również członkiem Rady Duszpasterskiej do formacji dorosłych.
• Motywacja: Największą nagrodą i motywacją do działania są dla niego uśmiechy na twarzach osób, którym pomaga, a także wewnętrzna satysfakcja. Wzorem do naśladowania jest dla niego ksiądz dyrektor Mateusz Gołoś.
• Sukcesy w nauce: Pomimo ogromnego zaangażowania w wolontariat, Jakub utrzymuje doskonałe wyniki w nauce, co zaowocowało zdobyciem indeksu na studia (m.in. na Wydział Geodezji, zajmując 6. miejsce w Polsce w konkursie ogólnopolskim).
• Plany na przyszłość: Najbliższe plany to matura, dalsza działalność w duszpasterstwie i bursie, a także wybór studiów. Jakub podchodzi do przyszłości z pokorą, wierząc, że „będzie czekał na to, co mu Pan Bóg da”.
• Podejście do Białegostoku: Miasto postrzega jako sprzyjające wolontariuszom, oferujące wiele płaszczyzn do działania.

Siła bezinteresownej pomocy: od Koła Caritas do Wspaniałego Polski

Jakub Klimiuk to przykład osoby, dla której pomaganie jest czymś naturalnym i głęboko zakorzenionym. Jak sam podkreśla, nie było jednego momentu „pstryk”, który nagle wzbudził w nim chęć pomagania. „Od zawsze gdzieś tam we mnie siedziało. Nie miałem takiego pstryku, to nagle gdzieś poczułem, to zawsze we mnie siedziało i tak naturalnie mi przychodzi” – mówi. Jego droga rozpoczęła się od Koła Caritas w podstawówce, gdzie już wtedy z zaangażowaniem wspierał innych. Prawdziwym przełomem okazał się jednak udział w kursach diecezjalnych, które „ruszyły go” i skłoniły do działania na większą skalę.

Uśmiech jako największa nagroda: motywacje młodego bohatera

„Chyba te wszystkie uśmiechy na twarzach, które widzę” – to właśnie one są dla Jakuba największą nagrodą i motywacją do dalszych działań. Mimo młodego wieku, Jakub rozumie, że prawdziwa wartość tkwi w zadowoleniu i szczęściu innych. Jego aktywność jest niezwykle szeroka – od animowania duszpasterstwa i służby liturgicznej w diecezji drohiczyńskiej, przez organizację czasu wolnego w bursie, po udział w licznych zbiórkach i akcjach charytatywnych. Jak podkreśla, choć każda z tych inicjatyw jest satysfakcjonująca, to animacja w diecezji, gdzie jego współpraca „wkracza na wyższe levele”, przynosi mu najwięcej radości. Niezwykła jest również jego postawa wobec nauki – pomimo intensywnego wolontariatu, Jakub osiąga świetne wyniki, a jego świadome decyzje o opuszczeniu lekcji na rzecz ważnych inicjatyw świadczą o jego priorytetach.

Przyszłość pisana pomocą: geodezja, wiara i inspiracja dla innych

Mając zaledwie 18 lat, Jakub już teraz ma zapewniony indeks na studia, co jest dowodem jego determinacji i talentu. Zainteresowanie geodezją, choć przyszło niespodziewanie, okazało się strzałem w dziesiątkę – połączenie opłacalnego zawodu z pasją do matematyki. Jednak to nie tylko kariera zawodowa kształtuje jego przyszłość. Jakub planuje kontynuować swoją działalność wolontariacką, wierząc, że jego misją jest odpowiadanie na wyzwania, które stawia przed nim życie i wiara.

Dla Jakuba pomoc innym jest również drogą do zbliżenia się do Boga. Chcąc zachęcić rówieśników do wolontariatu, podkreśla, że każdego będzie motywować co innego, ale jedno jest pewne: „ludzie będą potem uśmiechnięci, będą zadowoleni”. Jakub wierzy, że pokazując innym, jak pomagać, inspirujemy ich do czynienia dobra. Jego historia to żywy dowód na to, że nawet w młodym wieku można zmieniać świat na lepsze, zarażając innych optymizmem i bezinteresownością.

Jakub Klimiuk to prawdziwy skarb Białegostoku i całej Polski – osoba, która swoim życiem pokazuje, że pomaganie to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim pasja i sposób na życie.