500+ dla niesamodzielnych – ZUS informuje o świadczeniu uzupełniającym

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w ramach promocji obchodów Dni Osób z Niepełnosprawnością, przypomina o ważnym świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, potocznie nazywanym „500+ dla niesamodzielnych”. Jest to forma wsparcia finansowego, która ma za zadanie pomóc dorosłym osobom wymagającym codziennej asysty w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

• Świadczenie uzupełniające „500+ dla niesamodzielnych” to wsparcie finansowe dla osób:
• Które ukończyły 18. rok życia.
• Mieszkają w Polsce.
• Są niezdolne do samodzielnej egzystencji, co oznacza potrzebę stałej pomocy innych osób w codziennym funkcjonowaniu.
• Ich łączna kwota brutto emerytury, renty i innych świadczeń finansowanych ze środków publicznych (polskich i zagranicznych) nie przekracza 2552,39 zł miesięcznie.

Maksymalna wysokość świadczenia to 500 zł miesięcznie, a jego przyznanie wymaga złożenia wniosku.

Dla kogo jest „500+ dla niesamodzielnych”?

Jak informuje Katarzyna Krupicka, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS w województwie podlaskim, świadczenie to przysługuje osobom, które ukończyły 18. rok życia, mieszkają w Polsce oraz są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Oznacza to, że potrzebują one stałej pomocy innych osób w codziennym funkcjonowaniu, np. przy higienie osobistej, przygotowywaniu posiłków, poruszaniu się czy przyjmowaniu leków. Celem wsparcia jest ułatwienie zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych osób wymagających stałej opieki.

Wysokość świadczenia i kryteria dochodowe

Kluczowym warunkiem do otrzymania świadczenia uzupełniającego jest spełnienie kryterium dochodowego. Łączna kwota brutto emerytury, renty oraz innych świadczeń finansowanych ze środków publicznych (w tym wypłacanych przez zagraniczne instytucje emerytalno-rentowe) nie może przekraczać 2552,39 zł miesięcznie.

Maksymalna wysokość świadczenia to 500 zł miesięcznie. Taka kwota przysługuje osobom, które nie pobierają emerytury, renty ani innych świadczeń pieniężnych ze środków publicznych lub otrzymują je w łącznej wysokości nieprzekraczającej 2052,39 zł brutto miesięcznie. Jeśli łączna kwota pobieranych świadczeń wynosi więcej niż 2052,39 zł, ale nie przekracza progu 2552,39 zł, wysokość świadczenia uzupełniającego zostaje ustalona jako różnica między graniczną kwotą a sumą otrzymywanych świadczeń. Na przykład, osoba, która otrzymuje 2300 zł brutto świadczeń, może otrzymać świadczenie uzupełniające w wysokości 252,39 zł.

Co wlicza się do dochodu, a co nie?

Do świadczeń finansowanych ze środków publicznych, które wpływają na przyznanie „500+ dla niesamodzielnych”, zaliczają się m.in. emerytury i renty wypłacane przez ZUS, KRUS oraz inne organy, a także świadczenia otrzymywane z zagranicznych instytucji emerytalno-rentowych. W skład tych świadczeń wchodzą również stałe zasiłki z pomocy społecznej, takie jak zasiłki stałe czy dodatki mieszkaniowe.

Istnieją jednak świadczenia, które nie są brane pod uwagę przy ustalaniu prawa do świadczenia uzupełniającego. Są to m.in. dodatek pielęgnacyjny, zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy ryczałt energetyczny. Nie wlicza się także świadczeń jednorazowych, takich jak zasiłek pogrzebowy czy jednorazowe zasiłki socjalne. Wyjątek stanowi również świadczenie wspierające oraz renta rodzinna dla dziecka, które stało się całkowicie niezdolne do pracy i samodielnej egzystencji przed ukończeniem 16. roku życia (lub 25 lat, jeśli kontynuuje naukę). Pełny katalog świadczeń dostępny jest na stronie www.zus.pl oraz w placówkach ZUS.

Jak złożyć wniosek o świadczenie?

Świadczenie uzupełniające nie jest przyznawane z urzędu – konieczne jest złożenie wniosku. Osoby uprawnione do emerytury lub renty z ZUS składają wniosek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (formularz ESUN). W przypadku osób otrzymujących świadczenia z KRUS, wniosek należy złożyć w oddziale terenowym tej instytucji. Osoby, które nie pobierają żadnych świadczeń emerytalno-rentowych lub pobierają je z kilku instytucji, ale to ZUS wypłaca im dodatek pielęgnacyjny, również powinny składać wniosek w ZUS-ie.

Do wniosku (formularz ESUN) należy dołączyć dokumenty potwierdzające niezdolność do samodzielnej egzystencji – o ile nie znajdują się już w posiadaniu Zakładu. Jeśli zostały dostarczone wcześniej, ponowne ich przedkładanie nie jest konieczne. Osoby, które nie mają aktualnego orzeczenia lub gdy upłynął okres, na jaki zostało ono wydane, powinny dołączyć do wniosku zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego (druk OL-9). Warto również załączyć dokumentację medyczną oraz inne zaświadczenia, które mogą mieć znaczenie przy ocenie stanu zdrowia, np. kartę leczenia szpitalnego, historię choroby, dokumentację z rehabilitacji leczniczej lub zawodowej, a także orzeczenie o niepełnosprawności. Wzory formularzy – zarówno wniosek ESUN, jak i druk OL-9 – dostępne są na stronie internetowej ZUS-u oraz w każdej placówce Zakładu.

Podsumowanie: Świadczenie uzupełniające „500+ dla niesamodzielnych” to istotna forma wsparcia dla osób dorosłych wymagających stałej opieki. ZUS zachęca wszystkich uprawnionych do zapoznania się ze szczegółami i złożenia wniosku, aby skorzystać z tej formy pomocy finansowej.

Źródło: ZUS